พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่เนื้อกังใส เป็นพระที่ใช้เนื้อดินจากเมือง "อันฮุย" เป็นเนื้อพื้นผสมกับมวลหลักต่างๆของท่าน ดินจากเมือง "อันฮุย" เป็นดินที่สั่งนำเข้าจากจีนเพื่อทำชามเบญจรงค์ เนื้อพระจึงดูผิวละเอียดเนียนและแกร่งถือเป็นเนื้อพิเศษไม่ใช่เนื้อหลัก พูดถึงดินที่เป็นผงผสมพระของท่านสมเด็จโต หลวงปู่คำบันทึกไว้ ๗ อย่างมี ๑. ดินเจ็ดโป่ง ๒. ดินตีนท่าเจ็ดท่า ๓. ดินเจ็ดสระ ๔. ดินกลางใจเมืองเจ็ดเมือง ๕. ดินขี้ไคลเสมา ดินขี้ไคลเจดีย์ ๖. ดินสอขาวหรือดินขาว สำหรับเขียนยันต์ตามสูตรพระเวทย์ ๗. ดินกระแจะปรุงด้วยของหอม ดินเหล่านี้จะถูกบดเป็นผงไว้ผสมพระ แต่จะให้บอกว่าชิ้นส่วนตรงไหนคือดินอะไรคงตอบยาก แม้นจะใช้กล้องขยายกำลังสูงก็ตาม ไม่เหมือนมวลสารอื่นที่ไม่ละลายตัว เช่นเม็ดคราม อิฐแดง ก้านธูป เกสรบัว หรือเม็ดกล้วยเป็นต้น.

 

พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พระองค์นี้อยู่ในกลุ่มเนื้อหนึกเหนียวเนื้อพระค่อนข้างละเอียดมีส่วนผสมของข้าวสุกมาก ข้าวสุกที่นำมาสร้างพระสมเด็จนั้นมีสองแบบคือ ๑ นำข้าวสุกไปตากแดดก่อนแล้วนำมาตำให้ละเอียดก่อนนำมาผสมมวลสารต่างๆ เนื้อพระประเภทนี้เมื่อใช้แว่นขยายส่องดูจะพบไตข้าวเป็นเม็ดเล็กๆคล้ายข้าวสารหักอยู่ในเนื้อพระ ส่วนแบบที่สอง ๒ คือนำข้าวสวยมาตำเลย ตำจนเหนียวแล้วนำมาผสมมวลสารต่างๆ เนื้อพระประเภทนี้จะดูหนึกเหนียวเช่นพระองค์นี้ ส่วนพื้นผนังพระองค์นี้จะมีการแตกลายแผ่วๆกระจายอยู่บ้าง และมีคราบสนิมตังอิ๊วให้เห็นตามซอกพองาม พระอยู่ในสภาพสมบูรณ์

 

พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์พิเศษ เป็นพระยุคต้นที่ท่านสมเด็จโตสร้างขึ้นที่วัดระฆัง

 

พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์อกกระบอก โบราณเรียกพระ พิมพ์ชายจีวรเส้นลวด เหตุเพราะตรงข้อศอกด้านซ้ายมือองค์พระมีเส้นชายจีวรติดอยู่เป็นเส้นนูน คล้ายเส้นลวดจึงเป็นที่มาของชื่อพิมพ์.

 

พระกรุวัดสามปลื้ม (วัดจักรวรรดิราชาวาส) กทม. พิมพ์กลีบบัว ฐานผ้าทิพย์ ตำราว่า สร้างในสมัยเจ้าพระยาบดินทรเดชา (สิงห์) พุทธศิลปเป็นแบบอยุธยา แตกกรุจากเจดีย์ในบริเวณวัดอยู่หลายครั้ง แตกกรุครั้งแรกไม่ได้ระบุปี พ.ศ. แตกกรุครั้งที่ ๒ ปี พ.ศ. ๒๔๖๓ และ ป๊ พ.ศ. ๒๔๖๕ - ๒๔๘๓ รวมพระที่เจอทั้งหมด ห้าหมื่นกว่าองค์ เนื้อพระเป็นเนื้อผงผสมข้าวสุก เหมือนพระสมเด็จวัดระฆัง แต่ไม่มีมวลสารในเนื้อพระ หรือมีน้อยมาก ต่างจากพระวัดระฆังของท่านสมเด็จโต ผิวพระคล้ายถั่วลิสงคั่ว เนื้อพระแตกลายงาสวยงาม เรื่องพุทธคุณเด่นมากด้านคงกระพัน ปัจจุบันไม่ค่อยได้พบเจอในท้องตลาดแลกเปลี่ยนแล้ว.

 

สมเด็จพระพุฒาจารย์โต เกิดในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช (หลังสร้างกรุงรัตนโกสินทร์ได้แล้ว 7 ปี เมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 5 ขึ้น 12 ค่ำ ปีวอก จุลศักราช 1150 เวลาพระบิณฑบาต (ตรงกับวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2331) ณ บ้านไก่จ้น (บ้านท่าหลวง) อำเภอท่าเรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา วันนี้วันที่ 17 เมษายน 2567 ตรงกับวันคล้ายวันเกิดของท่านสมเด็จโต จึงขอนำพระหล่อเนื้อสัมฤทธิ์รูปเหมือนของท่านสมเด็จโต มาให้ชม มีหน้าตัก 5 นิ้วใต้ฐานฝังพระสมเด็จไว้ 5 องค์ พระองค์์นี้เป็นพระเก่าแต่ไม่ทราบว่าจะทันท่านสมเด็จโตหรือไม่ ที่สังฆาฏิขององค์พระมีรอยจารเต็มตั้งแต่ด้านหน้าจรดด้านหลัง.

 

พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ยุคกลาง เนื้อผงผสมข้าวสุก ช่างสิบหมู่เป็นผู้แกะแม่พิมพ์ถวาย องค์พระล่ำสัน เส้นซุ้มผ่าหวายใหญ่ ใช้น้ำอ้อยเคี่ยวเป็นตัวประสาน พระองค์นี้เคยผ่านการล้างมา และเคยลงรักสมุกมาก่อน ใครที่อยากได้พระสมเด็จวัดระฆังแท้ๆที่ท่านสมเด็จโตสร้าง ไว้บูชาไม่เกี่ยวกับการเก็งกำไร อยากแนะนำให้เก็บพระยุคกลางแบบนี้ โอกาสได้พระแท้สูงกว่าเก็บพระยุคปลายพิมพ์นิยม และราคาไม่แรงเหมือนพิมพ์นิยม.

 

พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ยุคต้น เนื้อผงพุทธคุณผสมแร่โพรงเหล็กไหล หรือแร่ดอกมะขามแดง ท่านสมเด็จโตได้นำแร่โพรงเหล็กไหลมาผสมในพระองค์นี้เป็นจำนวนมาก แทบจะเป็นเนื้อพื้นก็ว่าได้ พระเนื้อแบบนี้ไม่ได้พบเจอบ่อยนัก เป็นเนื้อที่หายากเนื้อหนึ่ง.