พระกริ่งปวเรศ พิมพ์พิเศษ ปี ๒๓๙๔ บุเงิน ช่างบุเป็นแผนกหนึ่งของ "กรมช่างสิบหมู่" ช่างสิบหมู่ไม่ได้หมายความว่ามีช่างสิบประเภท ความจริงมีมากกว่าสิบประเภท "กรมช่างสิบหมู่เป็นกรมช่างหลวงขนาดใหญ่ มีหน้าที่และรับราชการด้านการช่างโดยตรง ช่างในกรมนี้เป็นช่างฝีมือดีที่เคยประจำอยู่ตามกรมกองต่างๆ ได้รับคัดเลือกให้มาประจำกรมนี้" (จากหนังสือช่างสิบหมู่ กรมศิลปากร) จึงเป็นที่ชัดเจนว่าพระกริ่งปวเรศพิมพ์ต่างๆนั้นเป็นงานช่างหลวง สำหรับช่างบุก็เป็นแผนกหนึ่ง คำว่า "บุ" หมายถึง การตี การแผ่ การกดทับโดยการเอาโลหะบางๆมี ทอง เงิน นาค ทองแดง ทองเหลือ และดีบุก มาตีแผ่ให้บาง แล้วตัดตามขนาดของที่จะบุ นำมาปิดประทับส่วนที่จะบุ ต่อจากนั้นทำการดุนให้แนบ หรือเข้าไปในพื้นร่องของวัตถุที่บุ ถ้าวัตถุนั้นมีลายก็จะขึ้นลายตามต้นแบบ ทำให้ของสิ่งนั้นมีคุณค่ามากขึ้น สำหรับพระกริ่งองค์ที่ลงไว้ ยังถือว่าบุไม่งามเท่าที่ควรอาจเป็นเพราะการเร่งทำ เพื่อให้ทันเวลาก็เป็นได้.