พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พระองค์นี้ผ่านเรื่องราวมามากมาย กว่าจะมาถึงวันนี้ เป็นพระพิมพ์นิยมยุคปลายที่ดูไม่เบื่อ จากสภาพที่สึกกร่อนนี้เอง ทำให้เราได้เห็นธรรมชาติ และมวลสารต่างๆของพระวัดระฆัง เนื้อพระเป็นเนื้อข้าวสุกผสมผง และปูนเปลือกหอย ใช้น้ำมันตังอิ๊วและน้ำผึ้งเป็นตัวประสาน (คราบน้ำผึ้งจะออกสีน้ำตาลเข้ม) และเคยลงรักน้ำเกลี้ยงมาก่อน (คราบรักน้ำเกลี้ยงจะออกสีน้ำตาลเหมือนกัน แต่จะแตกรานอยู่ด้านบนของคราบน้ำผึ้งที่อยู่ด้านล่าง) ส่วนด้านหลังมีรอยกดของไม้กระดาน พระองค์นี้เป็นพระที่ผมชอบองค์หนึ่ง เพราะพระที่มีธรรมชาติแบบนี้ไม่ได้พบเจอบ่อยนัก.