พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ยุคกลาง

พระสมเด็จองค์นี้เป็นพระยุคกลางเนื้อผงผสมข้าวสุก ฝีมือการแกะพิมพ์น่าจะเป็นช่างวังหลัง เพราะเอกลักณษ์ของช่างวังหลังส่วนใหญ่จะแกะพระพักตร์เป็นทรงผลมะตูม เสันซุ้มเล็กเสมอกันตลอดเส้น และมักจะเป็นทรงอกวีไม่มีกรอบกระจก สิ่งหนึ่งที่อยากให้ดูในพระองค์นี้คือรัก รักที่ทาไว้หนาผิวจะยังมันอยู่ บางองค์มีฝุ่นปิดอยู่มากจะดูซีดๆแต่เมื่อเช็ดทำความสะอาดรักนั้นก็จะมีผิวที่มันให้เห็น มีคนจำนวนไม่น้อยที่เข้าใจผิดคิดว่ารักเก่าต้องสีซีดอย่างเดียว ถ้ารักบางเมื่ออายุผ่านไปนานๆจะซีดและแตก คล้ายจารบีแห้งๆ แต่ถ้ารักที่ทาไว้หนาสีจะไม่ซีดหรือซีดน้อยและผิวรักก็ยังคงมีความมันอยู่ เวลาแตกก็มักจะหลุดเป็นแผ่นต่างจากรักที่ทาบาง มีหลายคนที่พลาดดูเนื้อพระเก่าแต่ทำไมรักมีผิวมัน เข้าใจว่าเป็นพระใหม่ทำมาหลอกกันเลยพลาดของดี