 |
| พระสมเด็จวัดระฆังองค์นี้เป็นพิมพ์ของหลวงวิจาร เจียรนัย ถือเป็นพิมพ์นิยมพิมพ์หนึ่ง พิมพ์นี้เป็นพิมพ์อกผายเรียกตามลักษณะองค์พระที่มีพระอุระกว้างผายออก ถ้าช่วงพระกฤษฎี (เอว) มีลักษณะผายออกเป็นเส้นโค้งไปหาพระชานุ (หัวเข่า) ก็จะเรียกพิมพ์อกผายเอวผาย ส่วนเนื้อพระองค์นี้เป็นพระเนื้อแก่ปูนจึงค่อนข้างแกร่ง มีส่วนผสมสีเขียวกระจายอยู่ทั่วองค์พระ ซึ่งผู้เขียนได้พยามขยายดูเข้าใจว่าเป็นผงหินเขียวชนิดหนึ่ง แต่ยังหาข้อมูลที่ชัดเจนไม่ได้ว่ามีความสำคัญอย่างไร เพราะมวลสารทุกอย่างที่ท่านผสมลงไปจะต้องเป็นของมงคลและมีความหมาย มีข้อมูลว่าท่านได้หินเขียวจากลังกาซึ่งหินนี้ทางลังกาได้ส่งมาถวายรัชกาลที่ ๒ พร้อมไม้โพธิ์ เชื้อหน่อของต้นที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ของ๒สิ่งนี้ตกมาอยู่ที่ท่าน และท่านก็ได้นำไม้โพธิ์นี้มาผสมใส่ในพระสมเด็จ ที่ทุกคนคิดว่าเป็นไม้ไก่กุก ข้อมูลนี้มีเขียนไว้บนหลังพระสมเด็จวังหน้า ส่วนผงหินที่ผสมในพระองค์นี้ยังไม่มีหลักฐานยืนยันจึงแค่เป็นข้อสันนิษฐานเท่านั้น เพราะหินเขียวที่ทางลังกาส่งมาก็ต้องมีความสำคัญเกี่ยวกับทางพุทธศาสนาแน่นอน |
