วันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2560

ตั้งใจตอบคุณ Jik Jikเรื่องการกดพิมพ์ ไหนๆเขียนแล้วให้อ่านส่วนรวมดีกว่าเผื่อเป็นประโยชน์ส่วนรวม การกดพิมพ์เขาจะเอาเนื้อพระที่ผสมดีแล้วมาปั้นเป็นลูกกลมๆ กะประมาณพอดีพระหนึ่งองค์ แล้วกดลงในแม่พิมพ์โดยอาจใช้แผ่นไม้หรือกาบหมากกดให้แน่นอีกครั้ง หรืออาจเอาแม่พิมพ์ที่กดแล้วคว่ำลงบนไม้ให้พระหลุดออกจากบล๊อกก็เป็นได้ อันนี้ต้องจินตนาการณ์เพราะเกิดไม่ทัน หลังจากกดได้องค์พระแล้วจึงนำมาตัดขอบ เพราะฉะนั้นพระต้องมีการตัดขอบแน่นอนครับ เพราะจะมีเนื้อเกินตอนกด มีพระยุคปลายที่อจ.พน นิลผึ้ง ว่าเป็นบล๊อกตัดกรอบในตัว คือกดแล้วใช้ได้เลยไม่ต้องมาตัดเนื้อเกิน ส่วนเรื่องการตัดขอบนั้นมีบันทึกหลวงปู่คำเล่าเรื่องการทำพระบรรจุกรุบางขุนพรหมปีพ.ศ. ๒๔๑๓ ว่าหลังกดพิมพ์ได้พระแล้ว พวกผู้หญิงที่มาช่วยงานจะใช้มีดเจียนหมากตัดแต่งลบขอบสวยงาม ส่วนพวกผู้ชายทำพระ ได้สวยสู้ผู้หญิงไม่ได้ บางคนใช้ก้านธูปตัด บางคนไว้เล็บยาวก็เอาเล็บตัดแล้วแต่ความสะดวกจึงดูไม่เรียบร้อยสวยงาม สรุปได้ว่ามีการตัดขอบแน่นอน เรื่องการตัดขอบนั้นสามารถแยกพระของวัดระฆังและของในวังได้ ถ้าเป็นของวัดระฆังมักใช้ตอกตัด ส่วนของในวังจะใช้ของมีคมตัดเรียบร้อย อันนี้เป็นจุดสังเกตุได้ ส่วนแม่พิมพ์นั้นหลังจากแกะต้นฉบับได้แล้ว ก็จะนำมาถอดพิมพ์เพิ่มให้ได้ปริมาณที่มากพอที่จะทำพระจำนวนมากๆ และแม่พิมพ์ที่ถอดออกมานั้น ที่พบจะใช้ผงพุทธคุณที่ทำพระนั้นมาทำแม่พิมพ์ หลวงปู่คำว่าก่อนกดพิมพ์ ท่านสมเด็จโตจะทำการเบิกเนครแม่พิมพ์ก่อนทุกครั้ง นอกจากบล๊อกแม่พิมพ์ที่ถอดเป็นเนื้อผงพุทธคุณแล้วยังเจอแม่พิมพ์โลหะ น่าจะเป็นแม่พิมพ์ที่ไว้หล่อพระตะกั่วถ้ำชา พระเนื้อตะกั่วถ้ำชามีแบบทุบบางเป็นแผ่นม้วนได้และแบบหล่อตัน ยังมีแม่พิมพ์โลหะที่หล่อพระเนื้อตะกั่วเป็นแผงยาวอีก เมื่อหล่อเสร็จรอโลหะเย็นจึงนำมาตัดแบ่งออกเป็นองค์ๆ หลังว่าเพื่อนๆคงได้อะไรบ้างจากการอ่านครั้งนี้นะครับ



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น