พระพิมพ์รูปเหมือนเทศนา (วัดระฆัง) ตามประวัติหลวงปู่คำบันทึกไว้ว่า "พระพิมพ์นี้นางตองอ่อน ได้ให้บ้านช่างหล่อแกะพิมพ์เอาไว้แจกลูกหลาน ท่านโตพูดว่าที่นี่มีพิมพ์พระตั้งหลายพิมพ์ทำไมไม่เอา นางตองอ่อนตอบว่าได้ไปหลายองค์แล้วอยากจะได้พระพิมพ์แปลก ๆ จึงมาขอผงไปทำ ท่านโตก็ให้ผงไปหนึ่งชามแกง นางตองอ่อนก็เอาผงไปกดพิมพ์พระโดยไม่ได้บอกว่าเป็นแม่พิมพ์พระรูปเหมือนท่านโต ต่อมานางตองอ่อนได้ใส่พระพิมพ์นี้ไปทำบุญที่วัดระฆังในงานเทศน์มหาชาติ เพื่อน ๆ ได้เห็นพระพิมพ์นี้แปลกกว่าพระพิมพ์ชิ้นฝักทั่วไป จึงถามว่าได้มาจากไหน นางตองอ่อนตอบว่า ได้ขอผงท่านโตมากดพิมพ์เอง เพื่อน ๆ อยากได้จึงไปหาท่านโตและถามว่าพระพิมพ์เทศนามีอีกหรือเปล่า ท่านโตตอบว่าพิมพ์อะไร ไม่เคยทำพระพิมพ์นี้มาก่อน คนที่มาก็บอกว่าเห็นนางตองอ่อนใส่ห้อยคออยู่ ท่านโตได้ให้คนไปเรียกนางตองอ่อนและเอาพระมาดูก็พูดว่าอาตมาไม่เคยทำพระพิมพ์นี้ แต่นางตองอ่อนได้ขอผงไปกดพิมพ์พระเองโดยไม่ได้บอกว่าเป็นแม่พิมพ์พระรูปเหมือน ถ้ารู้ก็จะไม่ให้ผงไปพิมพ์รูปเหมือนฉันหรอก ตั้งแต่นั้นมาท่านโตไม่ให้ผงไปพิมพ์พระรูปเหมือนอีกเลย นางตองอ่อนจึงเอาแม่พิมพ์พระรูปเหมือนได้ปิดทองบูชาไว้อยู่บนหิ้ง พระพิมพ์นี้มีผู้นำไปใช้ติดตัวทำมาค้าขายก็เจริญรุ่งเรือง และร่ำรวย พระพิมพ์นี้มีน้อยและหาดูยาก" ทั้งหมดคัดลอกมาจากบันทึกหลวงปู่คำ พอสรุปได้ว่าพระพิมพ์นี้มีจำนวนไม่มาก เพราะนางตองอ่อนได้ผงไปแค่ ๑ ชามแกง แต่ปัจจุบันบางท่านมีพระพิมพ์นี้อยู่เป็นพัน ๆ องค์ก็แปลกดี พระพิมพ์รูปเหมือนเทศนา เป็นเนื้อผงผสมข้าวสุก กล้วย ผงเกษร ผงใบลาน ผงใบเสมา ผงดำ และน้ำอ้อยเคี่ยว เนื้อแห้งจะขาวอมเหลือง แข็งเหนียว และหนึกนุ่ม วัดระฆัง ครองสมณศักดิ์เป็นพระเทพกวีศรีวิสุทธินายก จ.ศ. ๑๒๑๔ หรือ พ.ศ. ๒๓๙๕ อายุ ๖๕ ปี บ้านช่าหล่อเป็นผู้แกะพิมพ์.