พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ยุคกลาง โบราณเรียกพิมพ์ชายจีวรหนา ที่ข้อศอกด้านซ้ายขององค์พระมีเส้นจีวรติดกับหัวเข่าหนามาก เส้นซุ้มผ่าหวายใหญ่ องค์พระล่ำสันลักษณะเป็นศิลปของพระพุทธรูปสุโขทัยหมวดวัดตะกวน ซึ่งเป็นสุโขทัยยุคต้นที่ยังมีศิลปเชียงแสนผสมอยู่ ใบหน้าจะแป้นกลมไม่เป็นรูปไข่ เหมือนสุโขทัยหมวดใหญ่ เนื้อพระเป็นเนื้อดินสอเหลือง หรือดินโป่งเหลือง ที่พิเศษคือมีก้อนศิลาให้เห็นทั่วองค์.