พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่อกวี แม่พิมพ์หลวงวิจารณ์เจียรนัย พระองค์นี้เป็นพระเก่าเก็บ สภาพผิวเดิมๆ ผิวยังไม่เปิด และผิวเยื้อหอมยังอยู่ ลักษณะของผิวเยื้อหอมจะเป็นเหมือนแผ่นฟิล์มบางใสเคลือบผิวพระ อันเกิดจากของเหลวในพระระเหยออกมาทีละน้อย เมื่อนานวันเข้าของเหลวที่ระเหยเหล่านี้จะแห้งสะสมจนเหมือนแผ่นฟฟิล์มบางๆเคลือบผิวพระไว้ คนโบราณจะเรียกผิวเยื้อหอมซึ่งแสดงถึงความสมบูรณ์ของผิวพระองค์นั้น เมื่อพระผ่านการใช้ผิวเยื่อหอมจะหมดไป