วันพุธที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ เนื้อว่านสบู่เลือด สร้างไว้เมื่อปี พ.ศ.๒๔๐๐ เพื่อแจกให้ทหารที่ไปรบกับเงี้ยวโดยเฉพาะ ส่วนพระที่เหลือท่านให้พระยากลาโหม นำไปบรรจุไว้ในเจดีย์ทอง ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม (วัดพระแก้ว) ทั้งหมด พระชุดนี้จึงเป็นพระหายากในยุคนั้น เพราะท่านไม่ได้แจกบุคคลทั่วไป หลังจากรบกันอยู่หลายปี ทหารไทยได้รับชัยชนะกลับมา และได้เล่าขานถึงพระชุดนี้ว่า เรื่องคงกระพันเป็นเลิศ จึงเป็นที่ต้องการของหนุ่มๆในสมัยนั้น แต่ก็หาพระได้ยากเพราะพระได้ถูกนำไปบรรจุไว้ในกรุหมดแล้ว คนในยุคนั้นเรียกพระชุดนี้ว่า "พระสมเด็จแดงกวนอู"













 

วันเสาร์ที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

พระบูชาไม้แกะลงรักปิดทอง ปางรับสัตตุก้อนสัตตุผง หน้าตักประมาณ ๕ ซ.ม. ศิลปอยุธยาตอนปลาย หรือรัตนโกสินทร์ตอนต้น ลักษณะพระอยู่ในอริยาบถนั่งขัดสมาธิราบ พระหัตถ์ทั้งสองประคองบาตรที่วางอยู่บนพระเพลา ทอดพระเนตรลงต่ำ กิริยารับสัตตุผงด้วยบาตร ตามประวัติความเป็นมา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงรับข้าวสัตตุก้อนสัตตุผง (คือข้าวตากที่ผสมน้ำผึ้งแล้วปั้นเป็นก้อน) ที่พ่อค้าสองพี่น้องถวายด้วยความเลื่อมใส เมื่อทรงทำภัตกิจเสร็จแล้ว พ่อค้าทั้งสองทูลขอถึง พระพุทธและพระธรรมเป็นที่พึ่งนับถือสูงสุดในชีวิต เพราะขณะนั้นยังไม่มีพระสงฆ์บังเกิดขึ้น จึงถือเป็นเทววาจิกอุบาสก นับเป็นอุบาสกคู่แรกของโลก.










 

วันศุกร์ที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

พระวัดพลับ พิมพ์ตุ๊กตาใหญ่ หรือบางท่านเรียก "สมเด็จวัดพลับ" สำหรับผู้สร้างนั้นมี ๒ ตำรา บ้างว่าสร้างโดยสมเด็จพระสังฆราชสุกไก่เถื่อน (เลยเติมคำว่าสมเด็จไว้ด้านหน้า) อีกตำราว่า "ขรัวตาจัน หูกลวง" พระภิกษุชาวเขมรเป็นผู้สร้าง ผงที่สร้างพระเรียกว่า "ผงโททะราเค" จะไม่ขอสรุปว่าใครเป็นผู้สร้าง แต่ผงที่สร้างใกล้เคียงกับเนื้อพระสมเด็จวัดระฆัง มีเม็ดครามเหมือนกัน แต่ไม่พบเศษพระเมืองกำแพงเพชร และผงถ่านแม่พิมพ์พระ สำหรับเนื้อของพระวัดพลับนั้น สามารถงอกได้จริง ตัวอย่างพระที่ลงในวันนี้ มีเมื่อประมาณปี พ.ศ.๒๕๒๒ พระองค์นี้มีเนื้อใหม่เกิดขึ้นตรงเกศ ตอนที่สังเกตเห็นครั้งนั้นเม็ดใหญ่เท่าหัวเข็มหมุด แต่ปัจจุบันเวลาผ่านไป ๔๐ กว่าปี เนื้อได้งอกออกมาเต็มเกศ ซึ่งสังเกตได้ว่าเนื้อที่เกิดใหม่จะขาวกว่าเนื้อเดิม พิมพ์พระชุดของวัดพลับนี้ ที่พบมีของท่านสมเด็จโตได้สร้างไว้เช่นกัน เนื้อจะแน่นแข็ง และเป็นมันกว่าพระกรุวัดพลับ ซึ่งถ้าคนไม่ชำนาญก็จะแยกยากสักหน่อย ด้านพุทธคุณ นอกจากเด่นเรื่องเมตตามหานิยมแล้ว คนรุ่นเก่าเชื่อกันว่าแขวนไว้กันหมากัดดีนัก คือใครที่แขวนพระวัดพลับ หมาไม่เคยกัดเข้าสักราย เขาว่ากันเช่นนั้น.



 

วันพฤหัสบดีที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2566