พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์สิบสองนักกษัตร

พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์สิบสองนักกษัตรองค์นี้เป็นพระยุคปลายฝีมือช่างหลวงแกะพิมพ์ เนื้อใช้แป้งข้าวเหนียวแทนผงปูนเปลือกหอย เพื่อความสะดวกรวดเร็วในการทำพระ เพราะท่านชราภาพมากแล้ว พระชุดนี้พบมากที่กรุบนเพดานวิหารวัดระฆัง ประมาณปี พ.ศ.๒๕๑๕ เป็นปีที่ครบ ๑๐๐ ปีที่ท่านสมเด็จโตมรณะภาพพอดี แต่เป็นที่ทราบกันวงในไม่เป็นที่เปิดเผย ข้อมูลจากหนังสือ "ภาพ-ประวัติ พระสมเด็จโต" เขียนโดย "พ.ต.ต.จำลอง มัลลิกะนาวิน" ปีพ.ศ.๒๕๑๗ ครั้งแรกผู้เขียนก็ไม่เชื่อว่ามีเนื้อแป้งข้าวเหนียวจริง จนพบพระองค์นี้ซึ่งโดนล้างชาดมาก่อน เมื่อผู้เขียนนำมาแช่น้ำอุ่นเพื่อทำความสะอาดพอนำพู่กันปัดผิว ปรากฏว่าผิวละลายออกจึงรู้ว่าเป็นเนื้อแป้งข้าวเหนียวตามที่  "พ.ต.ต.จำลอง มัลลิกะนาวิน" เขียนไว้มีอยู่จริง ที่กรุเพดานวิหารนี้มีพระมากมายหลายพิมพ์และหลายขนาด.