วันอาทิตย์ที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2561

พระสมเด็จวัดระฆังยุคต้น

วันนี้ขอลงพระสมเด็จยุคต้น พระที่ท่านสมเด็จโตสร้างไว้นั้นทางอ.พน นิลผึ้ง ได้แบ่งออกเป็นสามยุค คือยุคต้น ยุคกลางและยุคปลาย ซึ่งผมว่าเข้าใจง่ายเวลาคุยกัน การแบ่งยุคของพระนั้นมีอยู่หลายกลุ่ม บางกลุ่มเป็นชมรมพระยุคต้นพอเข้าไปดูกลับเป็นพระยุคกลาง บางกลุ่มโดยเฉพาะวงการพุทธพาณิชย์เขายึดปีพ.ศ.2407เป็นยุคต้น ให้เหตุผลว่าท่านเริ่มสร้างพระหลังได้เป็นสมเด็จแล้วคือปีพ.ศ.2407 อันนี้แล้วแต่กลุ่มความเชื่อที่จะแบ่ง โดยส่วนตัวยึดของอ.พน นิลผึ้ง การแบ่งยุคนั้นแบ่งตั้งแต่ท่านบวชเป็นพระภิกษุคือปีพ.ศ.2352 ปีนั้นเป็นปีที่รัชกาลที่ 2 ขึ้นครองราชพอดีเท่ากับว่าท่านเริ่มทำพระในสมัยรัชกาลที่ 2 จนถึงต้นรัชกาลที่3ปีพ.ศ.2367เป็นเวลา 15 ปี ยุคกลางเริ่มนับตั้งแต่รัชกาลที่3จนต่อเนื่องถึงรัชกาลที่4 ถือเป็นพระยุคกลาง ส่วนพระยุคปลายเริ่มนับตั้งแต่ปีที่ท่านได้เป็นสมเด็จคือปีพ.ศ.2407และปีนั้นมีการเปลี่ยนแปลงจากการใช้น้ำอ้อยเคี่ยวเป็นตัวประสานเนื้อพระมาเป็นการใช้น้ำมันตังอิ๊วโดยการแนะนำของหลวงวิจารณ์ เจียรนัย พระยุคปลายนับจากปีพ.ศ.2407 (ซึ่งยังอยู่ในช่วงของรัชกาลที่4) จนถึงปีที่ท่านสมเด็จโตสิ้นคือปีพ.ศ.2415 ซึ่งอยู่ในช่วงต้นสมัยรัชกาลที่ 5 สรุปเพื่อไม่ให้สับสนจำแค่พระยุคต้นนั้นสร้างสมัยรัชกาลที่2 พระยุคกลางสร้างสมัยรัชกาลที่ 3-4 พระยุคปลายสร้างหลังจากที่ท่านเป็นสมเด็จช่วงรัชกาลที่4-5 พระยุคต้นนั้นปัจจุบันหาชมยากมาก ยากกว่าหาพระพิมพ์นิยมหลายเท่า นานๆจะพบสักองค์ พระยุคต้นส่วนใหญ่จะเป็นฝีมือชาวบ้านแกะแม่พิมพ์ ที่ศึกษามาก็จะมีช่างบ้านช่างหล่อ ช่างอู่ต่อเรื่อบางขุนพรหมนอก และช่างทำโบสถ์ติดกระจกหน้าบันอยู่จังหวัดอ่างทองแกะแม่พิมพ์ให้ พระยุคต้นจึงขาดความงามเพราะเป็นการเริ่มต้นยังไม่ลงตัว บางพิมพ์ก็ถอดพิมพ์มาจากพระโบราณ จะพยายามลงพระสมเด็จยุคต่างๆให้ชมตามโอกาส โดยเฉพาะพระพิมพ์ที่ไม่ค่อยเจอหรือรู้จัก เพราะพระพิมพ์นิยมหาดูที่ไหนก็ได้ เอาของดีที่ถูกลืมมาชมกันดีกว่า




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น