พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ เนื้อว่านสบู่เลือด

พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ เนื้อว่านสบู่เลือด หลวงสิทธิ์เป็นผู้แกะแม่พิมพ์ถวาย แม่พิมพ์ของหลวงสิทธิ์จะได้สัดส่วน ใกล้เคียงกับงานของ หลวงวิจารณ์ จากสถิติที่ดูงานของหลวงสิทธิ์ พอสรุปแม่พิมพ์หลวงสิทธิ์ได้ดังนี้คือ เส้นซุ้มใหญ่ องค์พระได้สัดส่วน ฐานบนเป็นฐานหมอน ฐานชั้นกลางจะเป็นฐานขาโต๊ะหรือฐานคมขวาน ส่วนฐานชั้นล่างมักเป็นฐานหน้ากระดานตัดเฉียง พระยุคกลางเป็นฝีมือหลวงสิทธิ์เสียมาก ต่อเนื่องมาจนถึงยุคปลาย พระเนื้อว่านสบู่เลือดนี้ สร้างปี พ.ศ.๒๔๐๐ ท่านสมเด็จโตทำแจกเฉพาะทหารที่ไปรบกับเงี้ยวเท่านั้น (คือเน้นคงกระพัน) รบกันอยู่หลายปีจนปราบได้สำเร็จ เมื่อทหารเดินทางกลับถึงกรุงเทพฯ ปีพ.ศ. ๒๔๐๗ ปีนั้นท่านได้เป็นสมเด็จพอดี จึงพากันเรียกพระชุดนี้ว่า "สมเด็จแดงกวนอู" ตั้งแต่นั้นมา พระชุดนี้ขึ้นชื่อเรื่องคงกระพันว่าเหนียวนัก ใครมีพระพิมพ์นี้จะไม่มีวันตายโหง จึงเป็นที่ต้องการของหนุ่มๆนักเลงหัวไม้ในยุคนั้น แต่ก็หายากเพราะท่านแจกให้เฉพาะทหารที่ไปรบเท่านั้น ชาวบ้านทั่วไปท่านจะไม่ให้ ส่วนพระที่เหลือ ท่านให้พระยากลาโหมนำไปบรรจุไว้ในเจดีย์ทอง ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม หรือวัดพระแก้ว ทั้งหมดตั้งแต่นั้นมา พระเนื้อนี้ที่พบเจอมักเป็นพิมพ์ใหญ่และมีอยู่หลายพิมพ์.