เบี้ยแก้หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม เป็นหนึ่งในเครื่องรางที่หายาก และมีผู้ต้องการจำนวนมาก เบี้ยแก้เหมือนเป็นสิ่งจำเป็นของคนโบราณ ที่ทุกบ้านต้องมี เพื่อไว้ป้องกันลมเพ ลมพัด กันคุณไสยสิ่งอัปมงคลต่างๆ รวมถึงกันสัตว์มีพิษ เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วยก็นำมาทำน้ำมนต์รักษา ใช้ได้สารพัดประโยชน์ จึงเหมือนสิ่งจำเป็นต้องมีไว้ติดตัว และติดเรือน คนยุคนั้นจะไม่นำพระพุทธรูป หรือพระเครื่องเข้าบ้าน เพราะถือว่าพระต้องอยู่วัด คนยุคนั้นจึงต้องมีเบี้ยแก้ไว้่เป็นที่พึ่งทางใจ สำหรับเบี้ยแก้ของหลวงปู่บุญนั้น ปัจจุบันหาได้ยาก เบี้ยที่นำมาให้ชมวันนี้เป็นเบี้ยเปลือย ยันต์ที่จารบนตัวเบี้ยของสายวัดกลางบางแก้วหลักๆคือ ใต้ท้องเบี้ยจะลงยันต์นะทรงธรณี บ้างเรียกยันต์พุทธซ้อนเป็นหลัก อาจมียันต์เพิ่มเติมซ้ายขวา ไม่เสมอไปสำหรับตัวที่ลงในวันนี้ด้านข้างมียันต์ "อัง"และ "ยันต์เฑาะว์มหาอุด" สำหรับหลังเบี้ยจะมียันต์ "เฑาะว์มหาพรหมขึ้นยอด" และด้านล่างมียันต์ "เฑาะว์มหาอุดขมวดกลม" เป็นหลัก ส่วนซ้าย-ขวา มักเป็นยันต์ "อัง"และ"อุ" ไม่แน่นอน (พิจารณาจากเบี้ยที่ได้ครอบครองอยู่)