พระองค์นี้เป็นพระยุคกลางตอนปลายโบราณเรียก "พิมพ์ชายจีวรหนา" เพราะเส้นจีวรที่ติดกับข้อศอกซ้ายขององค์พระมีความหนา ส่วนแม่พิมพ์ที่แกะน่าจะเป็นฝีมือหลวงสิทธิ์ เส้นซุ้มใหญ่หนาแบบหวายผ่าซีก เนื้อพระเป็นเนื้อข้าวสุกผสมผงกับปูนเปลือกหอยสุก และมวลสารหลักต่างๆ ใช้น้ำอ้อยเคี่ยวเป็นตัวประสาน ผิวพระแตกลายสังคโลก เจ้าของเดิมเคลือบพระด้วยเทียนเพื่อรักษาเนื้อพระ ซึ่งยังทิ้งไว้ให้เห็นตามซอกทั่ว พระองค์นี้ถือว่าเป็นพระที่ดูง่ายองค์หนึ่ง แต่ไม่ใช่พิมพ์นิยมที่เล่นหากันในราคาแพง.