เบี้ยแก้ของหลวงปู่บุญวัดกลางบางแก้ว เบี้ยตัวนี้เป็นเบี้ยเปลือยไม่ได้ถักเชือก เคยผ่านการลงรักน้ำเกลี้ยงและปิดทองมาก่อน ถึงปัจจุบันทองได้หายไปหมดแล้ว แต่ยังเห็นได้เมื่อใช้กล้องขยายกำลังสูงส่องดู เบี้ยเป็นเครื่องรางที่มีมาแต่สมัยอยุธยาหรือก่อน โดยได้รับอิธิพลมาจากศาสนาพราหมณ์ คนโบราณจะไม่พกพระติดตัวหรือเอาพระพุทธรูปเข้าบ้าน เพราะความเชื่อว่าพระต้องอยู่ที่วัดเท่านั้น คนยุคนั้นจึงพกเครื่องรางต่างๆติดตัวเพื่อคุ้มครองป้องกันภัยต่างๆ สำหรับเบี้ยแก้เปรียบเสมือนเป็นยาสามัญประจำบ้าน ที่ทุกบ้านต้องมี ไว้กันสิ่งอัปมงคล รวมทั้งภูตผีต่างๆ และไว้ทำน้ำมนต์เป็นยารักษาโรค ถอนพิษแมลงสัตว์กัดต่อย มีพุทธคุณครอบจักรวาล เบี้ยแก้จึงเป็นของจำเป็นต้องมีในยุคนั้น ในยุครัตนโกสินทร์ก็ยังมีการทำเบี้ยใช้กันอยู่จนถึงปัจจุบัน แต่ความเชื่อถือและค่านิยมเปลี่ยนไป จากของที่จำเป็นต้องมี กลายเป็นของสะสมและขอพึ่งพุทธคุณในบางโอกาส เบี้ยแก้ที่นิยมสะสมกันมากที่สุดในปัจจุบัน เป็นเบี้ยของหลวงปู่รอดวัดนายโรง และเบี้ยของหลวงปู่บุญวัดกลางบางแก้ว ถือเป็นเบี้ยที่หายากและมีราคาค่อนข้างสูง.