พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ทรงเจดีย์เนื้อดินผสมผง และว่าน พระองค์นี้มีขนาดเล็กกว่าขนาดทั่วไป แต่มีขนาดที่ใหญ่กว่าพระคะแนนเล็กน้อย เนื้อหลักคือดิน และใส่มวลสารหลักต่างๆลงไป เช่นเดียวกับพระเนื้อผง สำหรับดินที่ใช้ทำพระของท่านสมเด็จโตนั้น หลวงปู่คำบันทึกไว้ว่ามี ๙ อย่างคือ ดินเจ็ดโป่ง ดินเจ็ดป่า ดินเจ็ดท่า ดินเจ็ดสระ ดินเจ็ดป่าช้า ดินเจ็ดเมือง ดินเจ็ดแม่น้ำ ดินจอมปลวกเจ็ดกอง ดินในวังหรือดินกำแพงวังก็ได้ เอาดินทั้ง ๙ นี้มาแช่น้ำฝนให้ดินละลายรวมกันหมด นวดดินให้เข้ากัน เอาว่านนางคุ้ม ว่านนางล้อม ว่านมหาปราบ ว่านเพชรฆาต ว่านทรหด เอาว่านทั้ง ๕ มาตำให้ละเอียด ผสมกับดินทั้ง ๙ จนเป็นเนื้อเดียวกันแล้วนำมากดพิมพ์เป็นพิมพ์สี่เหลี่ยมชิ้นฟักเนื้อดิน เนื้อแห้งจะออกสีมะขามเปียกค้างปี แดงอมดำ ทำครั้งแรกที่วัดสะตือ ทำครั้งที่สองที่วัดพิตเพียน (วัดกุฏีทอง) พระเนื้อดินเป็นพระทางคงกระพัน แคล้วคลาด และมีเมตตาดีนักแล พระชุดนี้ท่านสร้างราวปี พ.ศ. ๒๓๖๐ อายุ ๒๙ - ๓๐ ปี เป็นพระลูกวัดธรรมดา.