พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ เป็นพระยุคต้นตอนปลาย เริ่มมีส่วนผสมของ เศษพระเมืองกำแพงเพชร แต่ฝีมือแกะพิมพ์ยังเป็นงานช่างชาวบ้านอยู่ เนื้อแก่ข้าวสุก ดูหนึกเหนียว พระองค์นี้พิเศษกว่าทั่วไปคือด้านหลัง เป็นหลังไม้กระดาน มีเนื้อปาดเติมไว้ น่าจะเป็นองค์สุดท้ายแล้วมีเนื้อเหลืออยู่ เลยป้ายไว้ด้วยความเสียดาย.