พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พระองค์นี้เป็นพระยุคกลาง ใช้แม่พิมพ์นี้สร้างพระไว้หลายวาระ เพราะพบอยู่หลายเนื้อ เป็นงานฝีมือช่างหลวงแกะแม่พิมพ์เข้าใจว่าน่าจะเป็น "หลวงสิทธิ์" องค์พระมีใบหน้ารูปไข่ เกศใหญ่เรียวยันซุ้มผ่าหวาย อกผาย มีชายจีวรที่ข้อศอกซ้ายหนา ฐานกลางเป็นฐานขาโต๊ะฐานสิงห์ ซุ้มผ่าหวายค่อนข้างใหญ่ เนื้อพระเป็นเนื้อผงผสมข้าวสุก ใช้น้ำอ้อยเคี่ยวและยางไม้เป็นตัวประสาน พระองค์นี้เคยลงรักน้ำเกลี้ยงมาก่อน.