พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ปิดทองร่องชาด พระองค์นี้เป็นพระยุคกลางตอนปลาย เนื้อผงผสมข้าวสุกเริ่มมีการใช้น้ำมันตังอิ๊วเป็นตัวประสาน เนื้อพระหนึกนุ่ม ชาดที่ใช้ในยุคนั้นนำเข้ามาจากจีน นำเข้ามากในช่วงรัชกาลที่ ๓ ชาดหรือจะเรียกว่า "รักจีน"หรือ "รักชาด" ก็ได้ เพราะใช้ผงชาดเคี่ยวกับยางรักจึงได้รักสีแดง เมื่อนำเข้ามาใช้ในสยามช่างได้นำรักจีนมาผสมกับรักไทย หรือรักดำ รักเลยออกสีน้ำตาลแดง สีลูกหว้าสุก หรือสีแดงตากุ้ง แล้วแต่ส่วนผสมของช่างแต่ละคน เราจึงเห็นรักจีนที่สีแตกต่างกัน ถ้าเราเข้าใจเรื่องของรัก ดูความเก่าของรักเป็น เราก็จะพิจารณาพระสมเด็จที่ลงรักได้ง่ายขึ้น และมีโอกาสได้พระสมเด็จที่หลวงปู่โตสร้างง่ายขึ้นด้วย.