พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์พิเศษ ฝีมือช่างหลวงแกะพิมพ์ พระองค์นี้เป็นพระยุคปลายตอนต้น ราวปี พ.ศ.๒๔๐๗ วิเคราะห์จากการใช้น้ำมันตังอิ๊ว น้ำอ้อยเคี่ยว และยางไม้เป็นตัวประสาน และยังมีส่วนผสมของถ่านแม่พิมพ์อยู่มาก หลังจากยุคปลายตอนต้น พระจะแก่น้ำมันตังอิ๊วหรือใช้น้ำมันตังอิ๊วเป็นหลัก และไม่ค่อยพบถ่านแม่พิมพ์ในเนื้อพระ พระองค์นี้เกศเป็นเกศดอกลำเจียก หูช้าง ท้องร่อง มีเส้นแซมที่ฐานชั้นกลาง ๑ เส้น พระองค์นี้ผมได้มาประมาณ ๒๐ กว่าปีก่อน เมื่อได้พระมาก็นำมาทดลองวางกระทบกับหินอ่อน เพื่อฟังเสียงดูว่าเนื้อแกร่งหรือไม่ เสียงก็ใสดี ในครั้งนั้นได้นำพระมาทดลอง ๓ องค์ พระก็ไม่เสียหายแต่อย่างใด หลังจากนั้นประมาณ ๑ เดือน ได้นำพระออกมาดูใหม่ ปรากฏว่ามุมด้านหลังองค์พระผิวกระเทาะออก เลยเอาพระอีก ๒ องค์ที่ทดลองพร้อมกันมาดู ผิวก็กระเทาะหลุดออกเช่นเดียวกัน จึงนำมาเล่าสู่กันฟัง ว่าไม่ควรนำพระมาทดลองอย่างที่ผมทำ เพราะจะเสียใจภายหลัง.